Manna, het Hemels brood
Volgens Tanya Shaar Hayichud 12 wordt in de Sjechakiem, de derde Hemel, de manna voor de rechtvaardigen gemalen (sjachak). Dit is gebaseerd op Tehelliem/Ps. 78:23
Nadat het volk gedronken hadden van de steen kreeg het volk honger. Vaak - vanuit een ander geloof - krijgt het volk geen begrip dat zij om voedsel klaagden. Dat is onjuist bejad Hasjem (Vs. 16:3) kregen zij manna, het Hemels brood dat engelen eten (Tehilliem 78:24-25; Rabbi Akiva noemde het ziew hasjienah; de gloed van Hasjems nabijheid dat gematerialiseerd werd waardoor men het kon eten). Hongerdood is een vreselijk dood, vandaar dat het volk liever stierven aan de plaag van de duisternis dan de pijnlijke dood van de honger (Or HaChaim. Daarom hadden zij het rechtom voor voedsel te vragen, want ook hun kinderen en de ouderen hadden honger en eten is het prioriteit om te kunnen overleven. Hun zorg was legitiem, echter niet realistisch. Hasjem wilde hen het volgende leren
- vertrouwen in hun eeuwige toekomst. De woestijn houdt Hasjems oneindige mogelijkheid om Zijn kinderen in de woestijn dagelijks van voedsel te voorzien niet tegen
- een blinde vertrouwen in Hem te scheppen door het volk op te dragen iedere dag voor slechts één dag manna te rapen. Hierdoor leerde het volk dat Hasjem hen dagelijks van voedsel voorziet (Sotah 48b).
- het houden van de Sjabbes door hen op te dragen op de zesde dag een dubbele portie van de manna te rapen, zodat de zevende dag, de Sjabbes, ook op dit gebied een rustdag is
- dat Hasjem Zelf Sjabbes houdt door geen manna op Sjabbes uit de Hemel te laten neerdalen.
- dat in het geval van manna man, vrouw, kind hetzelfde hoeveelheid moesten eten (Vs. 16): één omer per persoon. Dit vergt vertrouwen, omdat het onlogisch is dat kinderen, mannen en vrouwen hetzelfde hoeveelheid voedsel per dag nodig hebben. manna daarentegen was als het waren een meetlat voor iemands spirituele basis. Bij de rechtvaardigen viel de manna als het ware voor hun drempel van de tent en de onrechtvaardigen moesten echt de woestijn in voordat zij de manna konden opmerken om deze vervolgens te kunnen verzamelen (Joma 76b).
Vs. 4... lema'an 'anasènoe... zodat ik hen kan testen... Als het volk de bovenstaande punten zou begrijpen en accepteren, dan zullen zij de Tora ook accepteren, zo leert de Mechilta, de Tora werd alleen aan degene gegeven die manna eten, omdat zij van Hasjem geleerd had geheel en structureel op Hasjems trouw en vriendelijkheid te vertrouwen, zódat zij de Tora ook kónden accepteren.
Voordat de manna uit de Hemel kwam, werd de grond door dauw bedekt, dat als een 'bed' voor de manna diende (Bamidbar/Num. 11:9). Daarnaast leek manna op korianderzaad (Vs. 31) waarvan het leek alsof de koeken in honing waren gebakken. De Talmoed leert dat manna alle smaken van voedsel aannam die het volk wenste. Rabbi Sprecher leerde ons eens in het kader dat alles vanuit de Hemel een counterpart heeft op aarde (en visa versa), je manna met soja kan vergelijken. Van soja kan je ketjapsaus maken of kunstvlees of kunstzuivel en andere lekkere dingen. Hoe kan je (Vs. 23 'asjer-to'goe 'efoe...bak wat je wilt bakken, kook wat je wilt koken. wanneer het alleen maar als cake in honing zou smaken?
Manna werd pas waarneembaar wanneer de zon de bovenste laag van de dauw wegsmolt.
De hoeveelheid dat het volk mocht pakken was ook beperkt: 1 omer en dat komt neer op de hoeveelheid van 43.2 gemiddelde eieren. Tegen de middag (Joma 76a) was de manna al weer verdwenen.
Ibn Ezra leert dat manna de grootste wonder van alle wonderen was. Zelfs groter dan het splijten van de Rietzee. Dit om het feit dat de meeste wonderen een eenmalige gebeurtenis is en het wonder van manna was voor 40 jaar een dagelijkse wonderlijke gebeurtenis.
|