Een lied
Wanneer de Tora spreekt van een lied, is de definitie van dat lied niet hetzelfde als wat de Dikke van Dalen ons “ zangstuk met strofen en vaak een refrein”. Een lied zoals de Tora het beschrijft kunnen wij scharen onder een ongewoon fenomeen. Volgens Mechilta 5:1 kent het Schrift 10 liederen vanaf de Schepping van de wereld tot aan het einde van de Shriftelijke periode. Zelfs de sublieme liederen en gedichten van Dawied hamelech en Jesjajahoe vallen hier niet onder.
Door de dagen heen, wanneer bijzondere wonderen zich voordoen, falen wij er vaak in om Hasjems handelen in dat wonder te zien. Wij zien lijden en kwaad en wij vragen ons dan af hoe iets bijzonders door Hasjems handelen gebeurt. Heel soms, echt heel soms, is daar een flits van inzicht dat mensen laat realiseren hoe de stukjes van de puzzel in elkaar valt. Op zulke momenten begrijpen wij hoe iedere noot, instrument en deelnemer in Hasjems symfonie van de Schepping zijn onderdeel (be)speelt. De voorwaarde van een lied – volgens de begrippen van de Tora – zijn alle schijnbare niet-verwante en tegenstrijdige fenomenen die een samenhangend, genadevolle geheel vormen.
Aan de Rietzee begrepen Mosje en het volk de situatie al nooit te voren. Het leed onder de slavernij, de misleiding waardoor par’oh hen vervolgde, en de machteloosheid die het volk voelde toen par’oh hen bij de zee omsingelde, de woestijn, hun uiteindelijke ‘emoenah in Hasjem waardoor Hasjem het grote wonder deed door de zee te splijten. De Mechilta leert dat de spirituele niveau van de minste slaaf bij de Rietzee op dat moment hoger was dan de spirituele level van Jechezkel waar hij het Hemelse visioen ontving die wij in Jechezkel/Ez. 1 kunnen lezen. Voor de Joden - die daar aan de Rietzee stonden - werd de Schepping een symphony, een lied, omdat zij begrepen hoe iedere onsamenhangende en niet-verwant gebeurtenis een deel van een harmonieuze gebeurtenis was dat een van de grootste wonderen van alle wonderen was. Omdat zij dit geloofden, zo leert Midrasj Tanchoema ons, konden zij zingen. Alleen wanneer de Schepping een harmonieuze geheel in hun harten en gedachten vormden, konden de Joden dit in een menselijke lied vertalen. Vandaar dat er in 15:1… ‘az jasjier…toén…koos (het volk om)te zingen…Mosje en het volk wilden (of zouden in die zin dat zij ervoor KOZEN te) zingen. Het wonder gaf Mosje en het volk de gelegenheid om te zongen, leert ’or hachajiem, omdat zij een nieuwe realisatie van de hamonie van de Schepping hadden.
Het lied bestaat uit 5 delen:
- Algemene lofprijzing aan Hasjem als de machtige Verlosser van ons en onze voorouders, waartegen geen schepsel of macht bestand is.
- Een herziening van de wonderen dat tot het splijten van de Rietzee leidde.
- Par’oh’s plan om het volk te vervolgen en al zijn plannen die letterlijk in water vielen.
- De reactie van de Ka’anieten en de andere naties op dit wonder en wat dat voor hen betekende en
- Jisrael’s toekomst als Hasjems natie in Erets Jisrael.
Deze verhoogde status – zo leert Sotah 30b ons - dat hen aan het zingen bracht, werd door de ele natie gedeeld. Mosje begeleidde het lied, maar alle mensen zongen ontvankelijk met hem. Het unieke van deze gebeurtenis was dat een hele natie – dus niet alleen de profeten, de geleerden en de leiders – hadden de level van de profetie behaalt.
|