De vrucht van de Boom van het Leven had alleen effect wanneer een sterveling gegeten zou worden die anderzijds zou sterven, zoals een medicijn. Omdat de dood na het eten van de vrucht van de Boom van Kennis van Goed en Kwaad aangekonidgd werd, had het überhaupt geen zin meer om van de Boom van het Leven te eten ( Baalei Hatosafot op Bereesjiet 3:22).
RaMBaN geeft een interessante verklaring op Bereesjiet 2:9 en 3:22. Hij leert dat de naam ‘Ets Hada’at, meestal vertaald als de Boom van Kennis, misschien beter vertaald zou moeten worden met de Boom van Verlangen en hij geeft zeven situaties in de Tora waar da’at met verlangen wordt vertaald. Voorafgaand aan het eten van de vrucht van de boom, zo legt RaMBaN verder uit, had Adam geen zelfbehagen of verlangens dan alleen maar het dienen van zijn Schepper. Hoewel hij geen intrinsieke neiging om het verkeerde te doen bezat en dus verstoken was van alle interne strijd die de mens sinds de zonde van de boom van Kennis kenmerkt, bezat Adam nog steeds bezeten de vrije keuze: ofwel zijn vermogen om weerstand te bieden of toe te geven aan het kwaad dat door de slang werd belichaamd.
Als zodanig had hij dan ook geen motivatie om van de Boom van het Leven te eten, als Hasjem hem niet had opgedragen dit te doen. Enkel na consumptie van de boom van Verlangen, was Hasjem bezorgd dat Adam een verlangen zou krijgen om van de Boom van het Leven te eten en nam vervolgens preventieve maatregelen om te voorkomen dat Adam dit kon doen.

Hoewel hij geen interne verlangen had om van Hasjems wil af te wijken, was er een externe kwade invloed, de slang, dat Adam verstrikte en hem deed zondigen. De slang deed geen poging om Adam te verleiden om van de Boom van het Leven te eten, want zijn doel was Adam tot zonde te drijven, aangezien Hasjem Adam niet geboden had van de Boom van het Leven te eten (Or Hachaim op Bereesjiet 3:22).