Joseef haalt zijn broers naar Mitsrajiem
Ondertussen zette Joseef een plan op zodat hij zijn broers niet zou mislopen. Omdat de hongersnood de hele wereld teisterde, wist hij dat het slechts kwestie van tijd zou zijn dat zijn broers ook naar Mitsrajiem zouden dalen om graan bij hem te kopen. Hij droeg op dat er slechts één pakhuis open zou zijn waar hij als enige de autoriteit over had. Dit garandeerde dat hij zijn broers persoonlijk zo ontmoeten. Ondertussen stelde hij mensen aan die nav zijn omschrijving uit zouden kijken naar zijn broers (Midrasj). RaMBaN vertelt over de volgende procedure. Hij had uiteraard niet de tijd om iedere transactie te beheren. In plaats daarvan deed hij alle intake –gesprekken over nationale groepen en gaf vervolgens opdracht aan zijn ambtenaren hoe zij hen moesten behandelen. De broers waren de eersten die uit Kena’an kwamen. Sforno merkt op dat het niet vreemd is dat Joseef bij iedere transactie betrokken is, omdat het eten zijn grootste bron van inkomsten was.
Ondertussen waren de broers op de hoogte dat de kopers van Joseef zich in Mitsrajiem bevonden en wilden Joseef vrijkopen. Zij kwamen het land via tien verschillende grenzen binnen en verspreidden zich over alle marktplaatsen… op zoek naar Joseef… (Midrasj).
…wajakirem wajitnaker ‘elejhem… en hij herkende hen, maar gedroeg zich als een vreemde tegen hen… (vs. 7) Joseef herkende zijn broers direct omdat hij hen verwachtte en naar hen uitkeek. Joseef droeg als heerser geen baard, waardoor zij hem niet makkelijk konden herkennen. Daarnaast droeg hij koninklijke kleding en nooit zouden zij ooit gedroomd hebben dat de slaaf die zij hadden verkocht ooit de troon van Mitsrajiem zou bemachtigen. Hij wilde ook niet dat zij hem zouden herkennen en daarom gedroeg hij ook zich als een vreemde. RaMBaN voegt er aan toe dat hij zijn hoofd een beetje liet hangen zodat zij zijn gezicht moeilijk zouden zien. |