 Klik HIER voor een vergroting van de afbeelding
Mas'ej - tochten - is een opsomming van de tochten in veertig jaar. Deze lijst geeft Hasjem's compassie voor Bne Jisrael weer omdat oha de rust tussen de tochten door lang waren, terwijl zij voor straf door het woestijn moesten rondtrekken. Bij elkaar spreken wij van 42 tochten. De eerste 14 vond voor de Meragliem plaats (vs. 33:18) en de laatste 8 (vs. 41-49) pa na de het veertigste jaar na Aharons dood. In de 38 tussenliggende jare, waren vlg Rasji slechts twintig tochten.
Volgens de RaMBaN bevatten de tweeënveertig tochten grote geheimen. Magen Avraham 428:8 citeert TzrorHamordat de twee en veertig plekken waar Bne Jisrael hun kamp opsloegen zinspeelt naar de twee en veertig-letterige Naam van G'd. Daarom mag het Toralezen tijdens het lezen van de plaatsen niet onderbroken worden. Maw de eerste alijah dat bij vs. 10 stopt, moeten wij doorlezen naar de volgende alijah, vs. 49. Onze rabbijn in Jeroesjalajiem, rabbi Sprecher, leerde ons daarnaast dat bij iedere toch van het ene punt naar de andere Bnej Jisrael spiritueel er klaar voor moesten zijn. Mocht er tijdens de tocht van A naar B lijken dat zij spiritueel niet gegroeid zijn - of G'd verhoedde - gedenigreerd waren, moesten zij weer terug naar het vorige rustpunt.
Dat Mosje een dagboek over de tochten bijhield, bleek uit 33;2 ...wajichtov Mosje.... 'al-pie Hasjem... Mosje schreef... mondde Hasjem... Direct na de uittocht, zo leert 'Or Hachjiem, kreeg Mosje van Hasjem de opdracht dit dagboek bij te houden. ...'et-motsa'ejhem lemas'ej-hem... mas'ejhem lemotsa'sjhem... hun voortgang volgens hun reizen... en dit zijn hun reizen volgens hun voortgang... Het opvallende is dat dit een herhaling is, maar de oorden zijn omgedraaid. De eerste keer wordt uitgedrukt hoe Hasjem hun reizen bekeek. De tweede keer is het vanuit het oogpunt van de mensen belicht. "Vertrek" is de uitdrukking dat Hasjem wilt dat het volk vooruit zou gaan in Zijn Plan, de reis naar hun bestemming. maar de mensen ondergaan dit anders.
Het menselijke natuur is ongedurig en zijn opzoek naar nieuwe avondturen. Wanneer zij hun kamp ergens een tijdje hadden opgeslagen, werden zij ontevreden. Zodra voor hen de tijd aanbrak om door te reizen, waren zij blij om door te gaan omdat de plek hen begon te vervelen. Hun doel was de reis en niet de eindbestemming (Rav Hirsch).
R'Bachya oppert dat de erhaling van de zin een verwijzing is voor de toekomstige verlossing. Wanneer Jisrael wederom middels een moeilijke reis Erets Jisrael zal bereiken.
R'Munk zegt dat wij als Joodse individuen ons altijd voort moeten bewegen nedat wij de tegenslagen hebben geïncasseerd.
Toekomstige bevrijding van ieder individu zowel de natie wenkt ons om recht op de volgende uitdaging aan te gaan. |